-
1.
książk. umiejętność zachowania się grzecznego, kulturalnego, delikatnego i niewywołującego konfliktów -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- wielki; wrodzony takt
- odrobina; brak taktu
- komuś brakuje taktu
-
[...] dopatrywał się w postępowaniu Kurułowicza manifestacji politycznej, jednakże wobec kryształowej opinii w miejscu pracy, zwracającej uwagę nie tylko na wysokie zawodowe umiejętności rzeczonego, lecz przede wszystkim na nad wyraz etyczne i pełne taktu podejście do pacjentów, nie mógł nic zrobić.
źródło: NKJP: Marek Idczak: Słony wiatr, 2007
W ciągu ostatnich kilku lat jej życia widziałem ją tylko kilka razy odwiedzając ją w tych smutnych instytucjach. Gdyby nie to, może jej takt, inteligencja i wielka dla mnie, a odwzajemniona życzliwość uchroniłaby mnie od niebezpiecznej głupoty.
źródło: NKJP:Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 2004
- Głupia była beznadziejnie, ale niegroźna. Dokuczliwa owszem, wredna też, brakowało jej klasy i taktu...
źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. takt
takty
D. taktu
taktów
C. taktowi
taktom
B. takt
takty
N. taktem
taktami
Ms. takcie
taktach
W. takcie
takty
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. tact 'zmysł dotyku; grzeczne, nienaganne zachowanie'
z łac. tāctus 'dotyk, dotykanie; zmysł dotyku, oddziaływanie, wpływ'