błogo

  • Definicja
    w sposób świadczący o tym, że coś sprawia komuś przyjemność i skłania go do napawania się tym
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Relacje znaczeniowe
    hiperonimy:  przyjemnie
  • Połączenia
    • tak błogo; jak błogo
    • błogo i dobrze, błogo i leniwie, błogo i bezpiecznie
    • uśmiechać się, westchnąć/wzdychać; zasypiać błogo
    • błogo uśmiechnięty
  • Cytaty

    Ale jednocześnie jest mi tak przyjemnie, czuję się tak błogo, trzymając ją za rękę.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    Karol przewrócił się na drugi bok, wzdychając błogo.

    źródło: NKJP: Anna Onichimowska: Trzecie oko, 2009

    Patrz pan! Jakie to głupie frajery!... Inne, cwaniaki, pozostają w portach, by siedzieć błogo za piecem i wygodnie pędzić życie, a te tutaj męczą się i łamią sobie skrzydła w sztormie: pionierzy!...

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Dziękuję Ci, Kapitanie, 1996

    Jak błogo było znaleźć się w ciepłym, łagodnym, przyjemnym wnętrzu po tylu poniewierkach tułaczki.

    źródło: NKJP: Maria Dąbrowska: Dzienniki, 2009

    Udałam senność i położyłam głowę na Władka ramieniu. Objął mnie jedną ręką i nigdy jeszcze w życiu nie było mi tak błogo.

    źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne1998
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

  • Składnia
    Cz + błogo + bez ograniczeń
    BYĆ + błogo +
    (KOMU)
  • Pochodzenie

    Zob. błogi

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., SStp
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 11.03.2025