bumelanctwo
-
pot. postawa polegająca na lekceważącym stosunku do pracy, za którą otrzymuje się wynagrodzenie, wykonywaniu jej niedbale lub nieprzychodzeniu do niej w wyznaczonym czasie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Jednak prawie w każdej firmie trafiają się mistrzowie bumelanctwa. Ludzie, którzy chronicznie nie cierpią pracować i są gotowi lenić się za wszelką cenę.
źródło: NKJP: Anna Sawicka: Praca, Cosmopolitan, 2000
Wróg klasowy okopywał się. Wywłaszczeni burżuje, kułacy i czarna reakcja, jak kler, nie mogli nam darować, że mieliśmy znacjonalizowany przemysł, kwitnące spółdzielnie produkcyjne i ustrój sprawiedliwości społecznej. [...] To on namawiał robotników do upijania się i bumelanctwa.
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
Zdarza się, że zwolnienie lekarskie od psychologa traktowane jest przez szefa jak bumelanctwo.
źródło: NKJP: Jakub Stachowiak: Dobry glina, zły glina, Polityka, 2008-03-01
Wszystko to razem przypomina nieco czasy Gomułki albo Gierka. To właśnie wtedy przez kraj przewalały się jakieś wielkie kampanie przeciwko marnotrawstwu albo z okazji walki z bumelanctwem.
źródło: NKJP: Swoje wiem, Dziennik Polski, 2004-01-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bumelanctwo
bumelanctwa
D. bumelanctwa
bumelanctw
C. bumelanctwu
bumelanctwom
B. bumelanctwo
bumelanctwa
N. bumelanctwem
bumelanctwami
Ms. bumelanctwie
bumelanctwach
W. bumelanctwo
bumelanctwa
Inne uwagi
Zwykle lp