dobitnie

  • tak, że to, co ktoś zrobił lub to, co się stało (czyjeś słowa lub myśli), zwraca uwagę, bo jest dobrze słyszalne, widoczne i zrozumiałe
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  dosadnie
    • bardzo dobitnie, najbardziej dobitnie, niezwykle dobitnie, szczególnie dobitnie
    • dobitnie oświadczyć coś, dobitnie powiedzieć coś, dobitnie powtórzyć coś, dobitnie rzec coś, dobitnie skandować coś, dobitnie stwierdzić coś, dobitnie świadczyć o czymś, dobitnie wyartykułować coś, dobitnie wyrecytować coś
  • - Nigdy więcej - powiedział dobitnie. - Przebacz.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

    - Panowie - powtórzył Szarlej, wolno, cierpliwie i dobitnie, jak dzieciom. - Panowie raczą sobie stąd pójść.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    - Nie możesz tego pamiętać, Bogienko, to po prostu wy-klu-czo-ne. Słyszę, jak dobitnie podkreśla każdą sylabę.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998

    Głos Jana Pawła II zabrzmiał dobitnie i chwilami wręcz surowo.

    źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat / z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997

    Ten narzeczeński list, napisany przez wybitnego intelektualistę, świadczy dobitnie o epoce, w której nawet uczonego obowiązywało bycie macho.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, średniej i niższej, 2000

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy dobitnie
    stopień wyższy dobitniej
  • Zob. dobitny

CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 26.08.2014