dobosz
-
członek orkiestry dętej grający na bębnie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- dobosz orkiestry
- pozycja dobosza; formacja, sekcja doboszów
-
Dobosze uderzyli w bębny.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
Dobosz zamiast nieść wielki bęben po prostu wiózł go na specjalnym wózku.
źródło: NKJP: Jarosław Śliżewski, Wiener Neustadt: Perski jarmark, Gazeta Wyborcza, 1992-08-20
Nie zostałem małym doboszem ani dzieckiem żadnego pułku.
źródło: NKJP: Andrzej Mandalian: Czerwona orkiestra, 2009
Wspaniałe marsze, ciekawe interpretacje klasyków muzyki rozrywkowej oraz rewelacyjną sekcję doboszy będziemy mogli usłyszeć w czasie najbliższego weekendu na ulicach Rumi.
źródło: NKJP: (PS): Goście z Hultsfred, Goniec Rumski, 1999-09-10
Chłopcy w czapeczkach niczym z wojny secesyjnej przypominają małych doboszów idących przed armią.
źródło: NKJP: (emka): Największa solniczka świata, Dlaczego?, 2009-07-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dobosz
dobosze
ndepr dobosze
depr D. dobosza
doboszów
doboszy
C. doboszowi
doboszom
B. dobosza
doboszów
doboszy
N. doboszem
doboszami
Ms. doboszu
doboszach
W. doboszu
dobosze
ndepr dobosze
depr -
węg. dobosz
Od węg. dob 'bęben'.