dogasić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że przestaje się palić coś, co już częściowo samo zgasło

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

policja i inne służby mundurowe

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

temperatura i ogień

Straty są olbrzymie. Zanim je jednak oszacujemy, musimy dogasić pogorzelisko.

źródło: NKJP: (JAŚ): Zbawienie w deszczu, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-07-06

Domownicy sami ugasili płomienie, straż pożarna dogasiła tylko tlące się resztki.

źródło: NKJP: Magdalena Kaczor: Deszczowa apokalipsa, Trybuna Śląska, 2001-07-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dogasiłem +(e)m dogasił	dogasiłam +(e)m dogasiła	dogasiłom +(e)m dogasiło	dogasiliśmy +(e)śmy dogasili	dogasiłyśmy +(e)śmy dogasiły
2 os.	dogasiłeś +(e)ś dogasił	dogasiłaś +(e)ś dogasiła	dogasiłoś +(e)ś dogasiło	dogasiliście +(e)ście dogasili	dogasiłyście +(e)ście dogasiły
3 os.	dogasił	dogasiła	dogasiło	dogasili	dogasiły

bezosobnik: dogaszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dogaśmy
2 os.	dogaś	dogaście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dogasiłbym bym dogasił	dogasiłabym bym dogasiła	dogasiłobym bym dogasiło	dogasilibyśmy byśmy dogasili	dogasiłybyśmy byśmy dogasiły
2 os.	dogasiłbyś byś dogasił	dogasiłabyś byś dogasiła	dogasiłobyś byś dogasiło	dogasilibyście byście dogasili	dogasiłybyście byście dogasiły
3 os.	dogasiłby by dogasił	dogasiłaby by dogasiła	dogasiłoby by dogasiło	dogasiliby by dogasili	dogasiłyby by dogasiły

bezosobnik: dogaszono by

bezokolicznik: dogasić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dogasiwszy

gerundium: dogaszenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: dogaszony

odpowiednik aspektowy: dogaszać

+

dogasić

+

CO