dorożkarz

  • mężczyzna zajmujący się zawodowo przewożeniem ludzi dorożką
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Transport

    transport lądowy


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    zawody

  • synonimy:  dryndziarz
    fiakier
    hiperonimy:  woźnica
    • krakowski, warszawski dorożkarz
    • dorożkarz na koźle
    • dorożkarz i (jego) koń
    • dorożkarz zatrzymał konia; zatrzymał się gdzieś
  • Środkiem jezdni przejeżdża wolno dorożka, kopyta klaszczą na bruku, drynda podskakuje, a dorożkarz na koźle gwiżdże wesołą melodyjkę.

    źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000

    - Wio! No, no , no - dorożkarz rytmicznie zachęcał zdychającego konika.

    źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

    Kiedy Bronek był mały, chciał być dorożkarzem. W Baniskach nikt nie miał dorożki i nikomu nie przychodziło tam do głowy, żeby w ten sposób zarabiać na życie. Ale wieś Baniska leży niedaleko słynnego wąwozu, do którego przyjeżdżali dorożkami kuracjusze z Przełomu-Zdroju.

    źródło: NKJP: Aleksander Kropiwnicki: Zajezdnia Londyn, 2007

    Najruchliwsi i najenergiczniejsi okazali się tragarze, dorożkarze i taksówkarze. Tragarze wyrywali sobie mój bagaż, dorożkarze i taksówkarze wyrywali sobie mnie, ciągnąc każdy do swego pojazdu.

    źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1961

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dorożkarz
    dorożkarze
    ndepr
    dorożkarze
    depr
    D. dorożkarza
    dorożkarzów
    dorożkarzy
    C. dorożkarzowi
    dorożkarzom
    B. dorożkarza
    dorożkarzów
    dorożkarzy
    N. dorożkarzem
    dorożkarzami
    Ms. dorożkarzu
    dorożkarzach
    W. dorożkarzu
    dorożkarze
    ndepr
    dorożkarze
    depr
  • Zob. dorożka

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2015