dorożkarz
-
mężczyzna zajmujący się zawodowo przewożeniem ludzi dorożką
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
synonimy: dryndziarz
fiakier
hiperonimy: woźnica
-
- krakowski, warszawski dorożkarz
- dorożkarz na koźle
- dorożkarz i (jego) koń
- dorożkarz zatrzymał konia; zatrzymał się gdzieś
-
Środkiem jezdni przejeżdża wolno dorożka, kopyta klaszczą na bruku, drynda podskakuje, a dorożkarz na koźle gwiżdże wesołą melodyjkę.
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
- Wio! No, no , no - dorożkarz rytmicznie zachęcał zdychającego konika.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
Kiedy Bronek był mały, chciał być dorożkarzem. W Baniskach nikt nie miał dorożki i nikomu nie przychodziło tam do głowy, żeby w ten sposób zarabiać na życie. Ale wieś Baniska leży niedaleko słynnego wąwozu, do którego przyjeżdżali dorożkami kuracjusze z Przełomu-Zdroju.
źródło: NKJP: Aleksander Kropiwnicki: Zajezdnia Londyn, 2007
Najruchliwsi i najenergiczniejsi okazali się tragarze, dorożkarze i taksówkarze. Tragarze wyrywali sobie mój bagaż, dorożkarze i taksówkarze wyrywali sobie mnie, ciągnąc każdy do swego pojazdu.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1961
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dorożkarz
dorożkarze
ndepr dorożkarze
depr D. dorożkarza
dorożkarzów
dorożkarzy
C. dorożkarzowi
dorożkarzom
B. dorożkarza
dorożkarzów
dorożkarzy
N. dorożkarzem
dorożkarzami
Ms. dorożkarzu
dorożkarzach
W. dorożkarzu
dorożkarze
ndepr dorożkarze
depr -
Zob. dorożka