dwuznak
-
znak graficzny składający się z dwóch elementów, które tworzą całość o określonej funkcji
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie -
- pisownia dwuznaków
- wyraz bez dwuznaków
- pomijać, upraszczać; zapisywać dwuznaki
-
Niebo od razu stało się państwem w państwie. Jego mieszkańcy spalili polskie dokumenty tożsamości. [...] Zaczęli tworzyć własny język pozbawiony dwuznaków (sz, cz, dz itd.), samogłosek ą, ę, oraz liter: ś, ź, ć, ń, ż, ł.
źródło: NKJP: Jerzy Kowalczyk: Nieba kres, Polityka, 2005-07-30
Teraz, kiedy dziecko idzie do pierwszej klasy, powinno już umieć składać kilkuliterowe wyrazy bez dwuznaków.
źródło: NKJP: Radosława Grabska: Dzieci dyslektyczne, Wychowawca, 2003-09
Wykorzystywanie piktogramów konstruowanych ze znaków interpunkcyjnych, liter i symboli, mających znaczenia nadawane im pierwotnie przez osoby korzystające z Internetu [...], wydaje się być wynikiem dążenia do skrótowości, np. dwuznak =) zastępuje zwrot „jestem otwarty na sugestie” [...].
źródło: NKJP: Małgorzata Kaczmarek: Specyfika językowa i graficzna krótkich wiadomości tekstowych (SMS-ów), 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dwuznak
dwuznaki
D. dwuznaku
dwuznaków
C. dwuznakowi
dwuznakom
B. dwuznak
dwuznaki
N. dwuznakiem
dwuznakami
Ms. dwuznaku
dwuznakach
W. dwuznaku
dwuznaki
-
Zob. dwa I, znak