efekciarski

Wyprowadzenie akcji z izolowanego pudła sceny na teren gry otoczony przez widzów nie było już uważane za efekciarski chwyt szukającego rozgłosu reżysera, ale uznane zostało za znak nowej estetyki teatralnej.

źródło: NKJP: Małgorzata Leyko: Reżyser masowej wyobraźni : Max Reinhardt i jego teatr dla pięciu tysięcy, 2002

Montaż, panoramiczne płynne zdjęcia, wszystko to zgrane z piękną, nostalgiczną muzyką Badalamentiego powodują, że film oglądać można dla samej przyjemności oglądania. To kino w czystej postaci, obywające się bez tej efekciarskiej widowiskowości, która tak zaciążyła nad sztuką filmową ostatnich dwudziestu paru lat.

źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Kino w czystej postaci, Dziennik Bałtycki, 2000-01-17

[...] mimo iż był wybijającym się bramkarzem, nie trafił do kadry narodowej. Kibice komentowali to tak, że bramkarz Cracovii nie lubił efekciarskich zagrań, nie nadużywał parad, więc nie wpadał w oko selekcjonerom. Był za to opanowany, skuteczny, więc Cracovia wystawiała go do składu aż 233 razy.

źródło: NKJP: (JOT): W bramce i na obronie, Dziennik Polski, 2006-10-28

[...] perfekcyjna reżyseria, fantastyczny scenariusz i montaż, a także gwiazdorska obsada sprawiają, że świetnie ogląda się ten inteligentny, dowcipny, efektowny, ale nie efekciarski film.

źródło: NKJP: MSZ: Potrójny skok na kasyno, Nasze Miasto Kraków, 2002-04-04

Wystarczy wsłuchać się w to, co mówi, by na okazanie mu swych uczuć znaleźć mnóstwo sposobów wartościowszych niż gesty, zza których widać tylko pustkę. Sposobów mniej efekciarskich, ale bliższych ludziom i papieskiemu nauczaniu. To, nie kolejne pomniki w marmurze i na papierze, jesteśmy mu winni.

źródło: NKJP: Marek Bartosik, Andrzej Skowroński: Nie bierzmy imienia nadaremno, Gazeta Krakowska, 2003-10-28