ekopolityka

  • pot.  sposób zarządzania państwem, w którym różne działy gospodarki i dziedziny życia społecznego podporządkowuje się określonym regulacjom prawnym w celu ochrony środowiska i właściwego gospodarowania zasobami naturalnymi
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Ziemia

    ochrona i zanieczyszczenie środowiska


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    doktryny i poglądy polityczne

  • Aby uratować kraj od powszechnej katastrofy ekologicznej, trzeba koniecznie przyjąć zasady ekopolityki jako podstawowy program rozwoju kraju.

    źródło: NKJP: Stefan Kozłowski: Ekorozwój: wyzwanie XXI wieku, 2000

    Podstawową zasadą ekopolityki w tej sferze będzie energooszczędny kierunek zmian strukturalnych, który nakłada na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązek działań po stronie użytkowania paliw i energii w gospodarce [...].

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.01.1996

    Ekopolityka bowiem zajmuje się gospodarczymi, ekologicznymi i etycznymi skutkami zmian w środowisku naturalnym z perspektywy stosunków międzynarodowych.

    źródło: NKJP: Jarosław Hebel: Chrześcijańskie spojrzenie na ekologię, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1999-09-16

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ekopolityka
    ekopolityki
    D. ekopolityki
    ekopolityk
    C. ekopolityce
    ekopolitykom
    B. ekopolitykę
    ekopolityki
    N. ekopolityką
    ekopolitykami
    Ms. ekopolityce
    ekopolitykach
    W. ekopolityko
    ekopolityki

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • może ang. ecopolitics

    Od: eko- (zob. ekologia) i polityka (zob.).

CHRONOLOGIZACJA:
1989, NSP
Data ostatniej modyfikacji: 05.01.2017