fideista

  • filoz.  rel.  zwolennik fideizmu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    filozofia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    wyznania: zasady i prawdy wiary

  • Fideista przekonuje, że skoro Bóg jest miłością, nie powinieneś już o nic więcej pytać, a jeśli pytasz - kiepsko z twoją wiarą.

    źródło: NKJP: Tadeusz Bartoś: Wolność, równość, katolicyzm, 2007

    Podczas ścigania armii pięciu królów południowego Kanaanu Jozue miał rzekomo zatrzymać słońce i księżyc, by uniemożliwić jej ucieczkę pod osłoną nocy. Nawet najzagorzalsi fideiści nie odważyli się twierdzić, że Jozue miał taką moc nad słońcem i księżycem.

    źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

    W moim ogródku [...] w ciągu jednej nocy trawa w okręgu o średnicy mniej więcej dwóch metrów puściła się bujnie [...]. Fideiści dostrzegli w trawie palec Boży. Racjonaliści przypuszczali, że ogrodnikowi rozsypał się nawóz.

    źródło: NKJP: Maciej Radwan Rybiński: Felieton systematyczny, Dziennik Polski, 2005-06-17

    [...] jeśli ktoś potrzebuje nauki, aby uzasadnić swoją wiarę, to bardzo kruche są jego fundamenty. [...] skłonny jestem przyznać rację fideistom.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. fideista
    fideiści
    ndepr
    fideisty
    depr
    D. fideisty
    fideistów
    C. fideiście
    fideistom
    B. fideistę
    fideistów
    N. fideistą
    fideistami
    Ms. fideiście
    fideistach
    W. fideisto
    fideiści
    ndepr
    fideisty
    depr
  • internac.

    ang. fideist

    fr. fidéiste

    Od: fideizm

CHRONOLOGIZACJA:
1928, W. Kruszka, "Wiara i mowa ojców naszych", books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 02.02.2017