fundator - Wielki słownik języka polskiego PAN

osoba lub instytucja pokrywająca koszty jakiegoś przedsięwzięcia służącego dobru określonej społeczności

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

funkcjonowanie firm i przedsiębiorstw

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

główny, jedyny; hojny fundator
fundator nagrody, pucharu, stypendium; kapliczki, klasztoru, kościoła, obrazu, ołtarza, pałacu, pomnika, sztandaru, świątyni
organizator i fundator; pomysłodawca i fundator
przedstawiciel; herb, nazwisko, portret; pamięć, wola, życzenie fundatora; w imieniu fundatora; grono, rada fundatorów
podziękowanie dla fundatora
modlitwa za fundatora
znaleźć fundatora
być fundatorem
dostać, otrzymać coś od fundatora
uważać, uznać/uznawać kogoś za fundatora czegoś

	[...] część szkół już wcześniej znalazła prywatnych fundatorów książek dla pierwszaków, więc na miejsce tych, którzy książki już mają, mogą wejść inni potrzebujący uczniowie. Trzeba więc zweryfikować listy tych, którym podręczniki mogą i powinny być przyznane [...]. źródło: NKJP: (HC): Wyprawki do poprawki, Express Ilustrowany, 2002-08-26
	Sprzęt najnowszej generacji jest nagrodą za projekty wykorzystania Internetu w szkole. Organizatorem konkursu i fundatorem pracowni było Ministerstwo Edukacji Narodowej. źródło: NKJP: (TR): Komputery w nagrodę, Gazeta Poznańska, 2001-08-28
	Wierzbięta z Branic na mocy pozwolenia króla Kazimierza Wielkiego przeniósł Branice z prawa polskiego na średzkie. [...] Uważa się go za fundatora witraża Madonny z Dzieciątkiem z kościoła Nawiedzenia NMP w Iwkowej. źródło: Internet
	W styczniu 1517 r. Jan Ramsz i jego matka Helena postanowili odbudować świątynię. Niestety, główny fundator nie zdążył zrealizować tego planu: zmarł 19 marca 1517 r. źródło: NKJP: Kościół zmieniał skórę, Dziennik Polski, 2001-02-03

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

+

fundator

+

CZEGO

łac. fundātor 'założyciel, donator'