gestykulacja
-
książk. ruchy rąk towarzyszące mówieniu lub wykonane celowo, aby przekazać jakąś informację lub podkreślić treść informacji przekazywanej słownie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
- gwałtowna, nadmierna, ożywiona gestykulacja
- gestykulacja i mimika, gestykulacja i ton głosu
-
W sposobie poruszania się i gestykulacji można było dostrzec nonszalancję typową dla znudzonych życiem młodzieńców z wyższych sfer.
źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, 2009
Prowadząc rozmowę, należy wstrzymać się od gestykulacji, w szczególności nie wolno gestykulować trzymając w ręku nóż albo widelec.
źródło: NKJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je: savoir-vivre przy stole, 1994
Posługując się duńskimi i angielskimi słowami oraz gestykulacją, wyjaśniła przybyszowi, że Anne jest przyjaciółką Pii z tej samej klasy.
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
Nie miałem pojęcia, co do siebie mówią. Kompletnie, bo nie znam hiszpańskiego. Domyślałem się tylko po gestykulacji, mimice, co odgrywają, czy jest to zgodne z tym, co napisałem.
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Staję się pesymistą, Polityka, 2009-04-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gestykulacja
gestykulacje
D. gestykulacji
gestykulacji
neut gestykulacyj
char C. gestykulacji
gestykulacjom
B. gestykulację
gestykulacje
N. gestykulacją
gestykulacjami
Ms. gestykulacji
gestykulacjach
W. gestykulacjo
gestykulacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. gesticulation
fr. gesticulation
niem. Gestikulation
z łac. gesticulātiō
W postaci giestykulacya