godziwie

  • tak, że coś spełnia oczekiwania i nie sprawia, że ktoś czuje się gorszy niż inne osoby
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • godziwie przeżyć, żyć; płacić, zapłacić, zarobić/zarabiać; opłacany, wynagradzany
  • Prezydent musi godziwie zarabiać, bo przecież nie przystoi, by żywił się w barach [...].

    źródło: NKJP: (kab): Prezydent dostał absolutorium i podwyżkę, Dziennik Łódzki, 2005-04-19

    Szukali tam schronienia również murzyńscy niewolnicy, nie mogąc dłużej znosić morderczej pracy i złego traktowania ze strony plantatorów. Tu odnoszono się do nich godziwie, mogli żenić się z Indiankami, stawali się równoprawnymi członkami rodów, a niektórzy byli nawet wybierani na wodzów lokalnych klanów.

    źródło: NKJP: Zbigliew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994

    I nikt nie chce mu pomóc, żaden urząd nie chce go należycie potraktować, jakby mu żałowano tych paru złotych, dzięki którym bodaj przez ostatnie lata pożyłby godziwiej.

    źródło: NKJP: S. Żagiel: Makaron jeńca nr 31550, Tygodnik Ciechanowski, 2005-02-10

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy godziwie
    stopień wyższy godziwiej
  • Zob. godzić

CHRONOLOGIZACJA:
1808, SL
Data ostatniej modyfikacji: 11.09.2016