gremialny - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. taki, w którym uczestniczy lub który wyraża grupa osób stanowiących ogół lub zdecydowaną większość jakiejś społeczności

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

gremialny głos, sprzeciw, udział; gremialna krytyka; gremialne poparcie, uczestnictwo

	Występ trwał zaledwie 25 minut, zakończył się gremialnym wygwizdaniem artysty, który „zdradził folk”. źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Gitara jest sexy, Polityka, 2003-08-16
	Dwadzieścia pięć dużych kancelarii i firm prawniczych wystąpiło z propozycją radykalnych zmian zasad dostępu do zawodu. [...] Sugestie te spotkały się naturalnie z gremialną krytyką Krajowego Zjazdu Adwokatury. źródło: NKJP: Andrzej Goszczyński: Wiatr w togach, Polityka, 2005
	Teraz od postawy wielu z nas, od zdecydowanego i gremialnego opowiedzenia się po stronie uczciwości zależy, czy ta bolesna sprawa znajdzie swój właściwy finał. źródło: NKJP: Andrzej Markowiak: Nadużyciom na przekór, Nowiny Raciborskie, 2003-10-01
	Dodatkowe uprawnienia czeladnicze oprócz świadectwa ukończenia szkoły z pewnością przydadzą się jako dodatkowa karta przetargowa w uzyskaniu pierwszej pracy. Stąd też gremialny udział, mimo że za egzamin trzeba było zapłacić 200 złotych. źródło: NKJP: Zdobywali czeladnicze ostrogi, Gazeta Poznańska, 2004-01-12

część mowy: przymiotnik

Stopień równy