ibis

  • duży ptak, podobny do czapli, który ma długi, zagięty dziób oraz nieopierzoną głowę i szyję, żyje na bagnistych i wilgotnych obszarach Afryki, Ameryki, Azji
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    ptaki

  • W starożytnym Egipcie uważano, że ibis na swych czarnych lotkach (końcach skrzydeł) przenosi duszę zmarłej osoby do nieba. Toteż ptak ten był uważany za świętego i po zmumifikowaniu był umieszczany w grobie razem ze zmarłym. Poza tym ibisy chroniono, bo pożerały jaja krokodyli.

    źródło: NKJP: Kazimierz Netka: Ibis, święty ptak, Dziennik Bałtycki, 2000-08-04

    Nad meczetem krążyły ptaki. Gniazdowało tutaj coś przypominającego ibisa, ale z prostym dziobem.

    źródło: NKJP: Konrad Piskała: Sudan: czas bezdechu, 2010

    Warugi poznawaliśmy po czepku z piór na głowie, a gdy przeleciało nad nami stado ibisów z groteskowo zagiętymi ku dołowi dziobami, nie było już wątpliwości, że zbliżaliśmy się do wielkiej wody.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Nowa przygoda: Gwinea, 1962

    Młode ibisy również wyglądają ciekawie, bo mają głowę i szyję opierzoną delikatnym białym puchem z czarnymi cętkami.

    źródło: NKJP: GOK: Ibisy polują na wróble, Gazeta Poznańska, 2002-06-20

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ibis
    ibisy
    D. ibisa
    ibisów
    C. ibisowi
    ibisom
    B. ibisa
    ibisy
    N. ibisem
    ibisami
    Ms. ibisie
    ibisach
    W. ibisie
    ibisy
  • łac. ībis

    z gr. íbis

CHRONOLOGIZACJA:
1564, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 05.03.2017