kłótnica

  • przest.  kobieta często kłócąca się z innymi
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Takie jak Kraszeska z czasów Rzeczypospolitej Krakowskiej, z uciechą wspominana przez Sobiesława Mieroszewskiego: Stara przekupka, kłótnica i przy tym pijaczka.

    źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Na krakowskim rynku, 2007

    Ja kłótnica? Ja przeklętnica?... Ludzie kochane! Boga chwalę, o miłosierdzie proszę, a ta na mnie z pyskiem.

    źródło: Jan Wiktor: Legenda o grajku bożym, 1958 (books.google.pl)

    – Nawet jeśli, to uroda na pewno nie idzie w parze z inteligencją i dobrym usposobieniem. Kłótnica z niej i zołza.

    źródło: Dorota Gąsiorowska: Melodia zapomnianych miłości (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kłótnica
    kłótnice
    D. kłótnicy
    kłótnic
    C. kłótnicy
    kłótnicom
    B. kłótnicę
    kłótnice
    N. kłótnicą
    kłótnicami
    Ms. kłótnicy
    kłótnicach
    W. kłótnico
    kłótnice
  • psł. *koltiti sę 'spierać się'

    Zob. kłócić się

CHRONOLOGIZACJA:
1743, Trotz
Data ostatniej modyfikacji: 13.03.2021