kajdaniarz
-
daw. w dawnych czasach: więzień zakuty w kajdany
-
Używane także w odniesieniu do więźniów w ogóle.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: więzień
-
Dostojewski wspomina, jak na przechodzących kajdaniarzy patrzono - gdy sam był na katordze - ze współczuciem, większym od lęku.
źródło: NKJP: Andrzej Osęka: Inna Rosja, Gazeta Wyborcza, 1995-01-21
Stąd szczególna dbałość o milczenie więźniów, wszak dysydentów tu trzymali przede wszystkim. Przeglądając spis kajdaniarzy z 1786 roku, zwróciłem uwagę, że prawie przy każdym stał dopisek, by nie dawać mu czerniła, papieru i innych przyborów do pisania.
źródło: NKJP: Mariusz Wilk:Wilczy notes, 2007
Po odliczeniu partii następuje komenda: „Kajdaniarze naprzód!” (...). Występują więc kajdaniarze i dwójkami posuwają się ku bramie.
źródło: Henryk Wierciński: {amiętniki, 1973 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kajdaniarz
kajdaniarze
ndepr kajdaniarze
depr D. kajdaniarza
kajdaniarzy
C. kajdaniarzowi
kajdaniarzom
B. kajdaniarza
kajdaniarzy
N. kajdaniarzem
kajdaniarzami
Ms. kajdaniarzu
kajdaniarzach
W. kajdaniarzu
kajdaniarze
ndepr kajdaniarze
depr -