knajak

  • pot.  osoba spędzająca czas na piciu alkoholu i popełnianiu drobnych przestępstw, którą charakteryzuje niska kultura osobista, brutalne zachowanie i język
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Kradł, bo taki był jego sposób na przeżycie, ale rzadko ważył się na mokrą robotę. Nawet knajak z przedmieścia miał swój kodeks honorowy, bił w mordę, ale według pewnych reguł lumpenproletariackiego kodeksu honorowego.

    źródło: NKJP: 7 polskich strachów, Dziennik Polski, 1999-03-26

    Może jednak właśnie wtedy na cześć bezrobotnego Ungera po raz pierwszy opowiadał o milicyjnym patrolu sprawdzającym, czy aby mają pracę knajacy popijający piwo pod drewnianą budką.

    źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Opowieści, Gazeta Wyborcza, 1993-12-23

    [...] bez krępacji bluzgają na sędziego słowami, przed którymi nawet knajacy z Montelupich się powstrzymują…

    źródło: NKJP: Ryszard Niemiec: Na noże…, Gazeta Krakowska, 2006-03-24

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. knajak
    knajacy
    ndepr
    knajaki
    depr
    D. knajaka
    knajaków
    C. knajakowi
    knajakom
    B. knajaka
    knajaków
    N. knajakiem
    knajakami
    Ms. knajaku
    knajakach
    W. knajaku
    knajacy
    ndepr
    knajaki
    depr
  • Derywat od daw. knajać 'iść'.
    Fałowski SEPP:
    Prawdopodobnie przeniknęło z żargonów wschodniosłowiańskich. Można postulować zależność od ros. kanať ‘biec’, kanaj! ‘sygnał
    o niebezpieczeństwie’ [...]

CHRONOLOGIZACJA:
1900, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 26.03.2018