korpulentny

Był niewysoki, raczej korpulentny, sutanna odstawała mu na brzuchu, niemal jak jej sukienka.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008

Była to osoba korpulentna i - jak na swoją posturę - bardzo ruchliwa. Choć pulchna, twarz miała nieco podsuszoną [...].

źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

Ten wysoki, jak na swój wiek, chłopak i nieprzeciętnie chudy nie żywił zbyt wielkiej sympatii do korpulentnego tłuściocha, jakim byłem w dzieciństwie. Zresztą nikt w tym okresie życia nie przepada za takimi pulchnymi maminsynkami.

źródło: NKJP: Robert Dudek: Mięsny książę, 1997

Osoby niskie i raczej korpulentne powinny się takich fasonów wystrzegać, ponieważ upodobnią figurę do piramidy.

źródło: NKJP: (S): Dama w kapeluszu, Gazeta Krakowska, 2001-08-25

[...] Nazywają ich na przykład przysadzistymi albo korpulentnymi.

źródło: NKJP: Andrzej Kwietniewski: Blondynka z miasta Łodzi, 2008