kozica

  • zwierzę żyjące w wysokich górach, o brunatnej sierści z ciemną smugą wzdłuż grzbietu, pionowo sterczących rogach i nogach zakończonych kopytami
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    inne zwierzęta lądowe

  • hiperonimy:  zwierzę
    • górska, tatrzańska kozica
    • świstaki i kozice
    • biec, skakać jak kozica
  • Pewnego dnia na jego oczach runął w dół potężny nawis śniegu tak nagle, że leżąca w szczelinie skalnej kozica nie zdążyła umknąć i została wchłonięta przez śmiercionośny biały potok.

    źródło: NKJP: Wojciech Szatkowski: Andrzej Krzeptowski (cz.2.) - Gazda z Pięciu Stawów, Tygodnik Podhalański nr 37, 1999

    W objęciach trzymał dziką, górską kozicę, która wyrywała się, wierzgając kopytami i rogami bodąc powietrze.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1979

    Szedł samotnie granią w zachodzącym słońcu, psa trzymał na smyczy, żeby nie pogonił za kozicami, które widywał tu dość często.

    źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003

    Oglądałem orle gniazda na Mięguszowickich Szczytach. Widziałem lotne kozice zjeżdżające na zadach z ośnieżonych zboczy.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kozica
    kozice
    D. kozicy
    kozic
    C. kozicy
    kozicom
    B. kozicę
    kozice
    N. kozicą
    kozicami
    Ms. kozicy
    kozicach
    W. kozico
    kozice
  • Zob. koza

CHRONOLOGIZACJA:
1866, "Biblioteka Warszawska", t. 2, 1866.
Wcześniej (XVI w.) w znaczeniu 'rękojeść pługa', 'przyrząd do czyszczenia pługowego kroju', 'drążek, kij do poganiania bydła (SPXVI).
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2017