kurzawa
-
książk. gęste skupisko substancji sypkich lub lotnych, unoszące się w powietrzu
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Pogoda
zjawiska atmosferyczne -
- kurzawa śnieżna
- kurzawa dymu, pyłu
- obłok kurzawy
- wzbijać kurzawę
-
Zanim bijące w dół słupy gorących gazów wyrzuciły w powietrze kurzawę piasku, operatorzy wizji zaalarmowali kabinę nawigacyjną meldunkiem, że w północnej części krateru dostrzegają coś podejrzanego.
źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
Nagle zamajaczyło przed nimi stado baranów, stłoczone wzbijało rudawy obłok kurzawy.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Wiatr zerwał się porywisty, ale wiał w plecy, dodawał więc sił i dodatkowo wzbijał kurzawę śnieżną [...].
źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003
Biegnąc, spojrzałem na moment za siebie: przez pył, przez kurzawę, w panującym wokół półmroku zobaczyłem goryla [...].
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurzawa
kurzawy
D. kurzawy
kurzaw
C. kurzawie
kurzawom
B. kurzawę
kurzawy
N. kurzawą
kurzawami
Ms. kurzawie
kurzawach
W. kurzawo
kurzawy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ kurzawa + (CZEGO)+ kurzawa + (JAKA) -
Zob. kurzyć