kwantyfikator
-
log. wyrażenie lub jego symbol, stosowane w twierdzeniach logicznych i matematycznych, wskazujące na zakres ich stosowalności, w języku ogólnym oddawane za pomocą wyrażeń „dla każdego x...”, „istnieje takie X, że” i podobnych
-
Wyraz używany jako termin logiczny i matematyczny, mający różne ściślejsze definicje w zależności od autora. Używane także jako składnik terminów złożonych, np. kwantyfikator ogólny, wielki kwantyfikator.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Kwantyfikatory ogólne są paradoksalnie ograniczające. Rozszerzając zakres wypowiedzi tak, aby dotyczyła wszystkich możliwości albo zaprzeczała wszystkim możliwościom, sprawiamy, że trudno zauważyć wyjątki.
źródło: NKJP: Jakub Pstrąg: Autoprezentacja nauczyciela, Wychowawca nr 178, 2007-10
Chodzi tu głównie o twierdzenia mające postać zdań egzystencjalnych, w których kwantyfikator nie jest ograniczony do określonego wycinka czasoprzestrzeni.
źródło: NKJP: Internet
[...] niewiadoma x jest związana kwantyfikatorem („istnieje” lub „dla każdego”). Kwantyfikatory przekształcają formy zdaniowe jednej zmiennej w zdania prawdziwe lub fałszywe.
źródło: NKJP: Internet
Konwencja trzecia dotyczy przykładów zaprezentowanych niżej. Przyjmiemy dla wygody, że zmienne będą przebiegać nazwy osób, stałe nazwowe - nazwy indywidualne osób, a predykaty - nazwy własności osób i relacji między nimi; kwantyfikatory więc będziemy odczytywać na przykład słowami „wszyscy”, „dla każdej osoby”, „ktoś” i tak dalej.
źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1985
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kwantyfikator
kwantyfikatory
D. kwantyfikatora
kwantyfikatorów
C. kwantyfikatorowi
kwantyfikatorom
B. kwantyfikator
kwantyfikatory
N. kwantyfikatorem
kwantyfikatorami
Ms. kwantyfikatorze
kwantyfikatorach
W. kwantyfikatorze
kwantyfikatory
-
łac. śred. quantificare 'czynić wielkim'