moralizm
-
kultur. pogląd, który wartości moralne uznaje za ważniejsze od innych
-
Ms. lp wymawiany: [moraliźmie[ lub [moralizmie].
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe -
Moralizm Oświecenia uczynił z Pisma Świętego zbiór umoralniających opowiadań.
źródło: NKJP: Antoni Długosz: Służyć z radością, 2007
Ale zawisło już niebezpieczeństwo moralizmu. Przeświadczenia, że cnotliwość wystarczy, by rozwiązać wszystkie problemy - społeczne, gospodarcze.
źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
Co się zasadniczo w Panu zmieniło, co sprawiło, że aż tak radykalnie rozstał się Pan ze swoim dotychczasowym moralizmem, z konserwatywną wizją społeczeństwa i jego wartości!?
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. moralizm
moralizmy
D. moralizmu
moralizmów
C. moralizmowi
moralizmom
B. moralizm
moralizmy
N. moralizmem
moralizmami
Ms. moralizmie
moralizmach
W. moralizmie
moralizmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ moralizm + (KOGO/CZEGO)
+ moralizm + (CZYJ) -
internac.
ang. moralism
fr. moralisme
niem. Moralismus
z łac. mōrālis 'związany z etyką, moralny, etyczny'