naburmuszyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zachowaniem lub wyrazem twarzy okazać swoje niezadowolenie z czegoś albo zły humor

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	A ojca do lekarza zaprowadzić, to zaraz naburmuszy się, jakby krzywda go spotkała. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
	Gdy doszło do płacenia, Roszko wyciągnął kartę, a kelner się naburmuszył. - Tylko gotówka - powiedział. źródło: NKJP: Monika Piątkowska, Leszek Talko: Talki w wielkim mieście, 2002
	Nadia stała dość zawstydzona ,do dzieci nie chciała pójść [...] Oglądając ryby, naburmuszyła się na jedną z pań, powiedziała jej wprost - idź stąd, nie chcę z tobą rozmawiać! źródło: Internet: babyboom.pl
	Potrafi, z powodu niepowodzeń w grze, wyżyć się na mnie słownie lub w ogóle naburmuszyć się na wszystko. źródło: Internet: nerwica.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naburmuszyłem się +(e)m się naburmuszył	naburmuszyłam się +(e)m się naburmuszyła	naburmuszyłom się +(e)m się naburmuszyło	naburmuszyliśmy się +(e)śmy się naburmuszyli	naburmuszyłyśmy się +(e)śmy się naburmuszyły
2 os.	naburmuszyłeś się +(e)ś się naburmuszył	naburmuszyłaś się +(e)ś się naburmuszyła	naburmuszyłoś się +(e)ś się naburmuszyło	naburmuszyliście się +(e)ście się naburmuszyli	naburmuszyłyście się +(e)ście się naburmuszyły
3 os.	naburmuszył się	naburmuszyła się	naburmuszyło się	naburmuszyli się	naburmuszyły się

bezosobnik: naburmuszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naburmuszmy się
2 os.	naburmusz się	naburmuszcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naburmuszyłbym się bym się naburmuszył	naburmuszyłabym się bym się naburmuszyła	naburmuszyłobym się bym się naburmuszyło	naburmuszylibyśmy się byśmy się naburmuszyli	naburmuszyłybyśmy się byśmy się naburmuszyły
2 os.	naburmuszyłbyś się byś się naburmuszył	naburmuszyłabyś się byś się naburmuszyła	naburmuszyłobyś się byś się naburmuszyło	naburmuszylibyście się byście się naburmuszyli	naburmuszyłybyście się byście się naburmuszyły
3 os.	naburmuszyłby się by się naburmuszył	naburmuszyłaby się by się naburmuszyła	naburmuszyłoby się by się naburmuszyło	naburmuszyliby się by się naburmuszyli	naburmuszyłyby się by się naburmuszyły

bezosobnik: naburmuszono by się

bezokolicznik: naburmuszyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naburmuszywszy się

gerundium: naburmuszenie się

odpowiednik aspektowy: naburmuszać się

+

naburmuszyć się

+

(na KOGO/CO)