nasłuchać się
-
usłyszeć jakieś słowa lub dźwięki wiele razy lub z dużą intensywnością
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
- człowiek nasłucha się; ludzie nasłuchali się
- nasłuchać się głupot; bajek, opowieści
- nasłuchać się na temat kogoś/czegoś
- nasłuchać się w młodości; w szkole
- nasłuchać się do syta, dużo, sporo, trochę
- musieć nasłuchać się
- nasłuchać się i naczytać
- nasłuchać się jako dziecko
- tyle nasłuchać się
-
Jako dziecko nasłuchał się od rodziców strasznych historii o Indianach, o ich agresywności, dzikich obyczajach, okrutnym stosunku do „pobożnych, porządnych białych” kolonistów. Do końca życia był głęboko uprzedzony do Indian.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 2002
Od razu zrozumiałem: chłopak nasłuchał się radia, muzycznych audycji z jakiejś zachodnio-europejskiej rozgłośni, może było to Radio Luksemburg? Nasłuchał się tych piosenek w stylu big-beat, rozsmakował się w nich, zapłonął entuzjazmem, w końcu doszedł do przekonania, że on też tak potrafi.
źródło: NKJP: Antoni Kawczyński: Wolf to jeszcze nie Wolfgang (1), Mazowieckie To i Owo, 2002-05-13
- Wtedy wokół znajdowały się tutaj same mokradła, dlatego gdy naczelnik wyszedł przed dom, nasłuchał się rechotu żab, to dom nazwał „Żabim Dworem - wyjaśnia właściciel karczmy Jakub Krüger.
źródło: NKJP: Notes turystyczny, Dziennik Polski, 2002-07-25
Tyle nasłuchał się o trudnościach związanych z budową kanału, a tymczasem w rzeczywistości wyglądał on bardzo nieskomplikowanie.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
Po wigilii Kazimierz i tak zrobił awanturę. Pracownicy DPS-u nasłuchali się, że kradną, że żerują na biednych i niepełnosprawnych.
źródło: NKJP: Joanna Kostrz:Kiedy umiera nadzieja, Gazeta Krakowska, 2002-12-28
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nasłucham się
nasłuchamy się
2 os. nasłuchasz się
nasłuchacie się
3 os. nasłucha się
nasłuchają się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nasłuchałem się
+(e)m się nasłuchał
nasłuchałam się
+(e)m się nasłuchała
nasłuchałom się
+(e)m się nasłuchało
nasłuchaliśmy się
+(e)śmy się nasłuchali
nasłuchałyśmy się
+(e)śmy się nasłuchały
2 os. nasłuchałeś się
+(e)ś się nasłuchał
nasłuchałaś się
+(e)ś się nasłuchała
nasłuchałoś się
+(e)ś się nasłuchało
nasłuchaliście się
+(e)ście się nasłuchali
nasłuchałyście się
+(e)ście się nasłuchały
3 os. nasłuchał się
nasłuchała się
nasłuchało się
nasłuchali się
nasłuchały się
bezosobnik: nasłuchano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. nasłuchajmy się
2 os. nasłuchaj się
nasłuchajcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. nasłuchałbym się
bym się nasłuchał
nasłuchałabym się
nasłuchałobym się
nasłuchalibyśmy się
nasłuchałybyśmy się
2 os. nasłuchałbyś się
byś się nasłuchał
nasłuchałabyś się
byś się nasłuchała
nasłuchałobyś się
byś się nasłuchało
nasłuchalibyście się
byście się nasłuchali
nasłuchałybyście się
byście się nasłuchały
3 os. nasłuchałby się
by się nasłuchał
nasłuchałaby się
by się nasłuchała
nasłuchałoby się
by się nasłuchało
nasłuchaliby się
by się nasłuchali
nasłuchałyby się
by się nasłuchały
bezosobnik: nasłuchano by się
bezokolicznik: nasłuchać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: nasłuchawszy się
gerundium: nasłuchanie się
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nasłuchanie się
nasłuchania się
D. nasłuchania się
nasłuchań się
C. nasłuchaniu się
nasłuchaniom się
B. nasłuchanie się
nasłuchania się
N. nasłuchaniem się
nasłuchaniami się
Ms. nasłuchaniu się
nasłuchaniach się
W. nasłuchanie się
nasłuchania się
-
+ nasłuchać się + CZEGO + (od KOGO)+ nasłuchać się + o KIM/CZYM + (od KOGO)+ nasłuchać się + że ZDANIE -
Zob. słuchać