niezdarnie

  • Definicja
    w sposób świadczący o czyjejś niezręczności ruchów lub nieumiejętności sprawnego działania
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Połączenia
    • niezdarnie podskakiwać; próbować, usiłować; starać się
    • bardzo, dość niezdarnie
  • Cytaty

    Zachedrynski cofa się niezdarnie z powodu chorej nogi.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 1, 1986

    Szybko i niezdarnie zmieniała pieluchę.

    źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

    Wyrażał się po łacinie niezdarnie, niewiele bowiem nauczył się w ciągu tego roku.

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    Właśnie literat tłumaczył się niezdarnie, że czasy są zbyt burzliwe, by pisać o wielkiej miłości i szale zmysłów [...].

    źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

    Ciotka, posykując i skradając się coraz niezdarniej, pochyliła się nagle [...].

    źródło: Ernest Bryll: Gorzko, gorzko..., 1965 (books.google.pl)
  • Odmiana

    część mowy: przysłówek

    stopień równy niezdarnie
    stopień wyższy niezdarniej
  • Pochodzenie

    Zob. zdarzyć

CHRONOLOGIZACJA:
1772, Stanisław Nałęcz Moszczeński, Zupełny niemiecki y polski mownik, books.google.pl
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 05.10.2023