opończa
-
noszony w dawnych czasach szeroki płaszcz podobny do peleryny, bez rękawów, z kapturem
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- biała, czarna, szara; ciemna; gruba, szeroka opończa
- opończa z kapturem
- okryty opończą
-
Ciemna opończa z kapturem skrywała strój krzyżackiego giermka.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Okryty starą opończą w wyblakłych spodniach, łapciach plecionych ze słomy, nie bał się, że ktokolwiek go rozpozna.
źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
Wskazywał okutaną opończą kobietę, niosącą dziecko.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Czuł się już bardzo zmęczony uciążliwym marszem i walką z wichrem, który szarpał na wszystkie strony chroniącą go od deszczu opończę.
źródło: NKJP: Gracjan Bojar-Fijałkowski: O zbójcach z Góry Chełmskiej i inne legendy o Koszalinie, 2006
Strój męski do pracy w warsztacie i kramie składał się z koszuli, portek i krótkiego kaftana (często skórzanego). Od deszczu chroniły luźne opończe.
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. opończa
opończe
D. opończy
opończy
neut opończ
char C. opończy
opończom
B. opończę
opończe
N. opończą
opończami
Ms. opończy
opończach
W. opończo
opończe
-
osm.-tur. yapunca, yaponca