oportunista

  • książk.  osoba, która nie kieruje się w życiu stałymi zasadami, lecz dla osiągnięcia osobistych korzyści dostosowuje swoje postępowanie do okoliczności
  • Na skutek skojarzenia z wyrazem opór używane czasem błędnie w znaczeniu 'ktoś stawiający opór'.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • oportunista i karierowicz
    • być oportunistą
  • Oportunista i karierowicz, marzący o stanowisku burmistrza, łatwy do przekupstwa tupeciarz, raz wreszcie chciałby być praworządny i lojalny wobec przyjaciela w opresji.

    źródło: NKJP: „Oczy węża”, Dziennik Polski, 1999-01-02

    Jestem głęboko przekonany, że oportuniści, szukający za wszelką cenę akceptacji tłumu, nigdy nie dokonają rzeczy wielkich.

    źródło: NKJP: Anna Bikont: Nie udawajmy obrońców ludu, Gazeta Wyborcza, 1994-11-12

    Rozumiem, że elity kulturowe, tak jak każda grupa, mają również swych oportunistów, których poglądy determinuje nie intelektualna pozycja i siła charakteru, ale obowiązująca moda i konwenans.

    źródło: NKJP: Maciej Zięba: Po szkodzie? Przed szkodą? O Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. oportunista
    oportuniści
    ndepr
    oportunisty
    depr
    D. oportunisty
    oportunistów
    C. oportuniście
    oportunistom
    B. oportunistę
    oportunistów
    N. oportunistą
    oportunistami
    Ms. oportuniście
    oportunistach
    W. oportunisto
    oportuniści
    ndepr
    oportunisty
    depr
  • ang. opportunist

    fr. opportuniste

    niem. Opportunist

    Od: oportunizm

CHRONOLOGIZACJA:
1870, Tygodnik Soborowy, nr 23, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.05.2020