pechowo

  • w sposób świadczący o pechu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • antonimy:  pomyślnie
  • Jedynie ciotka Anna (zwana Nucią), najprzystojniejsza, wyszła za mąż, ale pechowo, bo po dwóch latach okazało się, że pan jest bigamistą.

    źródło: NKJP: Maria Iwaszkiewicz: Z pamięci, 2006

    Dzisiejszy wieczór zapowiadał się wyjątkowo pechowo. Konrad, z którym mieli zbudować z lego tor wyścigowy, zachorował, Marta była w okropnym nastroju, ojciec wyjechał na dwa dni ze swoją klasą gdzieś pod Warszawę na warsztaty ekologiczno-filozoficzne, a mama zdecydowała, że musi w końcu wybrać się do Łodzi.

    źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999

    Zaczęło się bardzo pechowo, bo już w 4 min. tracimy bramkę.

    źródło: NKJP: (ak): Frajerska porażka, Co Tydzień Jaworzno, 2005-01-01

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy pechowo
  • Od: pech

CHRONOLOGIZACJA:
1940, T. Katelbach: Kartki z pamiętnika, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 29.04.2018