polimer
-
chem. substancja składająca się z organicznych lub syntetycznych cząsteczek zbudowanych z dużej liczby atomów połączonych specjalnymi wiązaniami, powstająca w procesie tworzenia się tych cząsteczek poprzez łączenie się mniejszych cząsteczek
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii -
- organiczne, syntetyczne, sztuczne polimery; polimery silikonowe; przewodzące (prąd)
-
Stosowane obecnie protezy piersi składają się z elastycznej silikonowej otoczki (zbudowanej z wysokocząsteczkowego polimeru silikonu), wewnątrz której znajduje się półpłynna zawartość.
źródło: NKJP: Andrzej Sankowski: Sztuka czy medycyna. Przewodnik po chirurgii estetycznej, 1995
W wyniku dodania polimeru wytrzymałość betonu na rozciąganie i zginanie wzrasta od 50 do 200% [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Jamroży: Beton i jego technologie, 2000
Polimery łączą się w sposób przypominający ugotowane spaghetti - kiedy tworzywo się deformuje, cząsteczki przemieszczają się jedna za drugą.
źródło: NKJP: Krzysztof Mich: Cywilizacja plastiku, Focus, 2003
Szybkość wchłaniania insuliny zależy od wielkości cząstek polimerów, w których występuje.
źródło: NKJP: Marek Pawlikowski: Leczenie hormonami i pochodnymi hormonów, 1988
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. polimer
polimery
D. polimeru
polimerów
C. polimerowi
polimerom
B. polimer
polimery
N. polimerem
polimerami
Ms. polimerze
polimerach
W. polimerze
polimery
Inne uwagi
Zwykle lm