poruchać
-
wulg. spędzić jakiś czas, odbywając z kimś stosunek seksualny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność -
Antek wracał do domu w świetnym nastroju. No cóż, żonę może będzie trudno znaleźć, ale poruchać, to sobie porucha.
źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006
W powietrzu unosił się jeszcze zapach tanich damskich perfum. Mina Mocka i jego uśmiech mówiły im wiele. Dobrze sobie poruchał, myślał Wirth [...].
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
Zniewalałbym Cię, kochana, całusami, i zaciągał w zacisze, i poruchał serdecznie [...].
źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
To ty nawet za młodu żeś sobie dobrze nie poruchał, bo jak dziewczyny w szale tańczyły i dupkami kręciły, to ty tylko stałeś jak cieć w rogu...
źródło: NKJP: Internet
Emil - kumpel z zadupia, przyjeżdża do miasta poruchać miejscowe panienki.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. porucham
poruchamy
2 os. poruchasz
poruchacie
3 os. porucha
poruchają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. poruchałem
+(e)m poruchał
poruchałam
+(e)m poruchała
poruchałom
+(e)m poruchało
poruchaliśmy
+(e)śmy poruchali
poruchałyśmy
+(e)śmy poruchały
2 os. poruchałeś
+(e)ś poruchał
poruchałaś
+(e)ś poruchała
poruchałoś
+(e)ś poruchało
poruchaliście
+(e)ście poruchali
poruchałyście
+(e)ście poruchały
3 os. poruchał
poruchała
poruchało
poruchali
poruchały
bezosobnik: poruchano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. poruchajmy
2 os. poruchaj
poruchajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. poruchałbym
bym poruchał
poruchałabym
bym poruchała
poruchałobym
bym poruchało
poruchalibyśmy
byśmy poruchali
poruchałybyśmy
byśmy poruchały
2 os. poruchałbyś
byś poruchał
poruchałabyś
byś poruchała
poruchałobyś
byś poruchało
poruchalibyście
byście poruchali
poruchałybyście
byście poruchały
3 os. poruchałby
by poruchał
poruchałaby
by poruchała
poruchałoby
by poruchało
poruchaliby
by poruchali
poruchałyby
by poruchały
bezosobnik: poruchano by
bezokolicznik: poruchać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: poruchawszy
gerundium: poruchanie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. poruchanie
poruchania
D. poruchania
poruchań
C. poruchaniu
poruchaniom
B. poruchanie
poruchania
N. poruchaniem
poruchaniami
Ms. poruchaniu
poruchaniach
W. poruchanie
poruchania
imiesłów przymiotnikowy bierny: poruchany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. poruchany
poruchany
poruchany
poruchane
poruchana
D. poruchanego
poruchanego
poruchanego
poruchanego
poruchanej
C. poruchanemu
poruchanemu
poruchanemu
poruchanemu
poruchanej
B. poruchanego
poruchanego
poruchany
poruchane
poruchaną
N. poruchanym
poruchanym
poruchanym
poruchanym
poruchaną
Ms. poruchanym
poruchanym
poruchanym
poruchanym
poruchanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. poruchani
poruchani
poruchane
poruchane
D. poruchanych
poruchanych
poruchanych
poruchanych
C. poruchanym
poruchanym
poruchanym
poruchanym
B. poruchanych
poruchanych
poruchanych
poruchane
N. poruchanymi
poruchanymi
poruchanymi
poruchanymi
Ms. poruchanych
poruchanych
poruchanych
poruchanych
-
+ poruchać + (KOGO) -
Zob. ruchać
Inne znaczenie: 'ruszać, dotykać'