poruchać

  • wulg.  spędzić jakiś czas, odbywając z kimś stosunek seksualny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    seksualność

  • Antek wracał do domu w świetnym nastroju. No cóż, żonę może będzie trudno znaleźć, ale poruchać, to sobie porucha.

    źródło: NKJP: Piotr Niklewicz: Niezwykła kariera Antoniego K, 2006

    W powietrzu unosił się jeszcze zapach tanich damskich perfum. Mina Mocka i jego uśmiech mówiły im wiele. Dobrze sobie poruchał, myślał Wirth [...].

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

    Zniewalałbym Cię, kochana, całusami, i zaciągał w zacisze, i poruchał serdecznie [...].

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

    To ty nawet za młodu żeś sobie dobrze nie poruchał, bo jak dziewczyny w szale tańczyły i dupkami kręciły, to ty tylko stałeś jak cieć w rogu...

    źródło: NKJP: Internet

    Emil - kumpel z zadupia, przyjeżdża do miasta poruchać miejscowe panienki.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. porucham
    poruchamy
    2 os. poruchasz
    poruchacie
    3 os. porucha
    poruchają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. poruchałem
    +(e)m poruchał
    poruchałam
    +(e)m poruchała
    poruchałom
    +(e)m poruchało
    poruchaliśmy
    +(e)śmy poruchali
    poruchałyśmy
    +(e)śmy poruchały
    2 os. poruchałeś
    +(e)ś poruchał
    poruchałaś
    +(e)ś poruchała
    poruchałoś
    +(e)ś poruchało
    poruchaliście
    +(e)ście poruchali
    poruchałyście
    +(e)ście poruchały
    3 os. poruchał
    poruchała
    poruchało
    poruchali
    poruchały

    bezosobnik: poruchano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. poruchajmy
    2 os. poruchaj
    poruchajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. poruchałbym
    bym poruchał
    poruchałabym
    bym poruchała
    poruchałobym
    bym poruchało
    poruchalibyśmy
    byśmy poruchali
    poruchałybyśmy
    byśmy poruchały
    2 os. poruchałbyś
    byś poruchał
    poruchałabyś
    byś poruchała
    poruchałobyś
    byś poruchało
    poruchalibyście
    byście poruchali
    poruchałybyście
    byście poruchały
    3 os. poruchałby
    by poruchał
    poruchałaby
    by poruchała
    poruchałoby
    by poruchało
    poruchaliby
    by poruchali
    poruchałyby
    by poruchały

    bezosobnik: poruchano by

    bezokolicznik: poruchać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: poruchawszy

    gerundium: poruchanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: poruchany

  • bez ograniczeń + poruchać +
    (KOGO)
  • Zob. ruchać

CHRONOLOGIZACJA:
1564, SPXVI
Inne znaczenie: 'ruszać, dotykać'
Data ostatniej modyfikacji: 01.05.2017