prawopis

  • przest.  zbiór reguł ortograficznych obowiązujących w danym języku
  • Współcześnie używane głównie w odniesieniu do języków słowiańskich, innych niż polski

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    pisanie

  • Już rok wcześniej ukazał się nowy słownik ortograficzny [...] oparty na słowniku Boranicia z 1947 roku, co oznaczało cofnięcie się do normy sprzed zmian wprowadzonych w prawopisie z 1960 roku.

    źródło: Katarzyna Knapik-Gawin: Serbska i chorwacka polityka językowa wobec dominacji angielszczyzny w europejskim ekosystemie, 2014 (ispan.waw.pl/ireteslaw)

    [...] na pewno istnieje jakaś „świecka” (tj. nie cerkiewna, kaligrafująca) forma tej litery, bo istniała ona w bułgarskim prawopisie aż do 1945 roku.

    źródło: Internet: conlanger.fora.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. prawopis
    prawopisy
    D. prawopisu
    prawopisów
    C. prawopisowi
    prawopisom
    B. prawopis
    prawopisy
    N. prawopisem
    prawopisami
    Ms. prawopisie
    prawopisach
    W. prawopisie
    prawopisy
CHRONOLOGIZACJA:
1811, SL
Inne znaczenie: 'pisarz praw; prawa piszący'
Data ostatniej modyfikacji: 08.07.2021