przyrodnik
-
osoba, która zajmuje się badaniem przyrody
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK I PRZYRODA -
hiperonimy: badacz
-
- wybitny, znakomity, znany; angielski, niemiecki, polski... przyrodnik; młodzi przyrodnicy
- przyrodnik amator
- klub, koło; środowisko przyrodników
-
Podobno mrówki w nocy też śpią. Wierzę przyrodnikom, gdyż oni się na tym znają.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
- Nie znamy stanowisk żmii zygzakowatej wokół Legnicy, więc jej odkrycie byłoby niewątpliwym sukcesem - powiedział nam przyrodnik.
źródło: NKJP: Piotr Szczepaniak: Wielka żmija! Naukowa sensacja czy zwykła pomyłka?, Gazeta Wrocławska, nr 16/07, 1999
Dopiero na początku XIX w. francuscy i angielscy przyrodnicy udowodnili istnienie takiej formy lodu. Później przyszedł czas na szukanie przyczyn i warunków jego powstawania.
źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988
Pani doktor kieruje zespołem 14 przyrodników, którzy skatalogują chronione gatunki roślin, grzybów i zwierząt.
źródło: NKJP: Sprawdzą chabry z poligonu, Super Express, 2006
- To skandal, że mimo ochrony rysia i wilka w całym województwie nie mają one spokoju w rezerwacie ścisłym Białowieskiego Parku Narodowego - naturalnej ostoi dużych drapieżników - uważa część przyrodników i ekologów.
źródło: NKJP: Katarzyna Tomaszewicz: Humanitarna szczęka badacza, Gazeta Wyborcza, 1994-08-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przyrodnik
przyrodnicy
ndepr przyrodniki
depr D. przyrodnika
przyrodników
C. przyrodnikowi
przyrodnikom
B. przyrodnika
przyrodników
N. przyrodnikiem
przyrodnikami
Ms. przyrodniku
przyrodnikach
W. przyrodniku
przyrodnicy
ndepr przyrodniki
depr -
Zob. przyroda