skomplementować - Wielki słownik języka polskiego PAN

pochwalić czyjś wygląd, zachowanie lub postępowanie albo pochwalić coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

	Skomplementowałem go za mniej popularne Kroki (The Steps), co przyjął z wdzięcznością. źródło: NKJP: Józef Hen: Dziennik na nowy wiek, 2009
	Przed komisją stanął poborowy z dużą grzywą i został skomplementowany, że przypomina Einsteina. źródło: NKJP: Edmund Jaworski: Felietony, Gazeta Poznańska, 2006-07-28
	- Panie prezydencie, kto mógł tak pana skomplementować: „Zazdroszczę Toruniowi prezydenta”? źródło: NKJP: Jacek Deptuła: Stolica metropolii powinna być rotacyjna..., Gazeta Pomorska, 2010-03-13
	Kiedy jednak „Fergie” dowiedział się o decyzji Keana, skomplementował go takimi słowami: – To jest fantastyczny pracownik klubu, najlepszy pomocnik świata swojej generacji i jedna z najwspanialszych postaci w historii naszego futbolu. źródło: NKJP: (mk): Żelazny kapitan mówi: to już koniec, Dziennik Łódzki, 2005-11-19
	W kraju, w którym nie można dać ogłoszenia, że poszukuje się kelnerki (bo to dyskryminacja płci), a za skomplementowanie nowego sweterka koleżanki z biura można pójść do kryminału (bo to molestowanie), Boże Narodzenie zaczyna nazywać się inaczej. źródło: NKJP: (X): Brońmy tych świąt, Dziennik Polski, 2003-12-31

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skomplementowałem +(e)m skomplementował	skomplementowałam +(e)m skomplementowała	skomplementowałom +(e)m skomplementowało	skomplementowaliśmy +(e)śmy skomplementowali	skomplementowałyśmy +(e)śmy skomplementowały
2 os.	skomplementowałeś +(e)ś skomplementował	skomplementowałaś +(e)ś skomplementowała	skomplementowałoś +(e)ś skomplementowało	skomplementowaliście +(e)ście skomplementowali	skomplementowałyście +(e)ście skomplementowały
3 os.	skomplementował	skomplementowała	skomplementowało	skomplementowali	skomplementowały

bezosobnik: skomplementowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skomplementujmy
2 os.	skomplementuj	skomplementujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skomplementowałbym bym skomplementował	skomplementowałabym bym skomplementowała	skomplementowałobym bym skomplementowało	skomplementowalibyśmy byśmy skomplementowali	skomplementowałybyśmy byśmy skomplementowały
2 os.	skomplementowałbyś byś skomplementował	skomplementowałabyś byś skomplementowała	skomplementowałobyś byś skomplementowało	skomplementowalibyście byście skomplementowali	skomplementowałybyście byście skomplementowały
3 os.	skomplementowałby by skomplementował	skomplementowałaby by skomplementowała	skomplementowałoby by skomplementowało	skomplementowaliby by skomplementowali	skomplementowałyby by skomplementowały

bezosobnik: skomplementowano by

bezokolicznik: skomplementować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skomplementowawszy

gerundium: skomplementowanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: skomplementowany

odpowiednik aspektowy: komplementować

Od: komplement