skubaniec
-
pot. mężczyzna, który swoimi działaniami wzbudza zazdrość, podziw lub niechęć
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
Najwięcej mówił wtedy lekarz. Mądry jest, skubaniec. Ciągle zadawał te swoje przemyślane, chytre pytania.
źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997
Znów ten klecha! Żywy i cały! Jak zdołał się tam docisnąć... – I tak cię dorwę, skubańcu! – warknął w odpowiedzi.
źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003-06
Te małe skubańce naprawdę potrafią już wszystko. Pokazują to i gdy tańczą klasycznie, i gdy muzyka przechodzi w techno, i gdy szaleją po scenie z drążkami [...], i nawet gdy za partnera mają krzesło. Imponują sprawnością, czarują techniką.
źródło: NKJP: Magda Huzarska: Homilia Maurice'a Břjarta, Gazeta Krakowska, 2003-05-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skubaniec
skubańce
skubańcy
ndepr skubańce
depr D. skubańca
skubańców
C. skubańcowi
skubańcom
B. skubańca
skubańców
N. skubańcem
skubańcami
Ms. skubańcu
skubańcach
W. skubańcu
skubańce
skubańcy
ndepr skubańce
depr -
Ekspresywny rzeczownik od czasownika skubać < psł. *skubati 'szarpać lekko, targać; wyrywać (np. sierść, włosy, upierzenie), skubać' : *skubti (skąd daw. skuść, skubę ‘wyrywać, wyskubywać, skubać’, skuść się ‘guzdrać się, marudzić’