telewidz - Wielki słownik języka polskiego PAN

odbiorca programów telewizyjnych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Środki masowego przekazu

telewizja

hiperonimy:

widz

każdy; co czwarty, co piąty, co siódmy…; dzisiejszy, normalny, przeciętny, zwykły; wierny telewidz; młodzi; polscy; nasi; oburzeni telewidzowie
telewidz stacji; telewizji publicznej; "Polsatu", TVP, TVN...
telewidzowie w kraju, w Polsce, w USA; w jakimś wieku
telewidzowie i czytelnicy, telewidzowie i radiosłuchacze, telewidzowie i słuchacze; kibice i telewidzowie, telewizja i telewidzowie
miliardy, miliony, mln, tysiące; część, liczba, ileś procent, rzesza, większość; głosowanie; interes, problemy; głosy, oczekiwania, opinie; sympatia, zainteresowanie telewidzów
dotarcie do telewidzów; wpłaty od telewidzów; popularność wśród telewidzów
na oczach telewidzów
objaśnić, opowiedzieć, pokazać, powiedzieć, przekazać, tłumaczyć, wyjaśnić, zaprezentować coś telewidzom
informować, poinformować o czymś, zachęcać do czegoś telewidzów
dotrzeć do telewidzów

	Są co prawda różne gremia zajmujące się problematyką telewizyjną, trudno jednak posądzać je o sprzyjanie zainteresowaniom przeciętnego telewidza. źródło: NKJP: Twoja Trybuna, 2006
	Tylko co dziewiąty telewidz uważnie ogląda reklamy w telewizji. źródło: NKJP: Bożena Chodyniecka: Jak oglądamy reklamy, 1998
	W 1992 roku w Barcelonie w pewnym momencie senegalska telewizja przerwała transmisję z otwarcia igrzysk i spiker poinformował telewidzów, że właśnie przeprowadzany jest... zamach terrorystyczny. źródło: NKJP: Jerzy Filipiuk: Uwertury igrzysk, Dziennik Polski - Magazyn, 2000-09-15
	Oto na oczach telewidzów prezes telewizji tłumaczy, co to jest rzetelność dziennikarska, że reporter musi weryfikować źródła informacji, że nie wolno mu zbyt łatwo rezygnować z dotarcia do osoby, którą oskarża. źródło: NKJP: Jacek Rakowiecki, Gazeta Wyborcza, 1994-03-31

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Gr. tḗle- + pol. widz (zob.)