totalnie

  • pot.  tak, że stopień czegoś jest największy z możliwych, bo obejmuje wszystkie aspekty tego, o czym mowa
  • wykładnik stopnia cechy

  • Lider w imieniu swojego ugrupowania totalnie skrytykował ubiegłoroczną pracę zarządu powiatu na zasadzie - rok 2007 był rokiem straconym [...].

    źródło: NKJP: A.B.: Na szczęście nie rządzicie, Wieści Podwarszawskie, 2008-05-04

    Twierdzę, że moja figura jest idealna, nie muszę mieć kompleksów, jak jestem w stroju kąpielowym, a spodnie zawsze idzie idealnie dopasować i już. Olewam totalnie to, co mówią inni.

    źródło: NKJP: Jaki macie rozmiar spodni?, www.forumowisko.pl, 2007-11-25

    - Jezu, Litwinów biją! - krzyknął Janek, totalnie nawalony.

    źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007

    Oboje są totalnie wypompowani - ale też i totalnie szczęśliwi.

    źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1969

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • totalnie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny
  • Od: totalny

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. totalny
Data ostatniej modyfikacji: 27.12.2018