totalnie
-
pot. tak, że stopień czegoś jest największy z możliwych, bo obejmuje wszystkie aspekty tego, o czym mowa
-
wykładnik stopnia cechy
-
Lider w imieniu swojego ugrupowania totalnie skrytykował ubiegłoroczną pracę zarządu powiatu na zasadzie - rok 2007 był rokiem straconym [...].
źródło: NKJP: A.B.: Na szczęście nie rządzicie, Wieści Podwarszawskie, 2008-05-04
Twierdzę, że moja figura jest idealna, nie muszę mieć kompleksów, jak jestem w stroju kąpielowym, a spodnie zawsze idzie idealnie dopasować i już. Olewam totalnie to, co mówią inni.
źródło: NKJP: Jaki macie rozmiar spodni?, www.forumowisko.pl, 2007-11-25
- Jezu, Litwinów biją! - krzyknął Janek, totalnie nawalony.
źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007
Oboje są totalnie wypompowani - ale też i totalnie szczęśliwi.
źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1969
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
totalnie _
Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: zmienny -
Od: totalny