totumfacki

Ów osobnik zagadkowy, uważany początkowo przez nas obu za wtyczkę niemiecką, był to [...], jak się później okazało, totumfacki ministra Becka, siłacz wielki i zaufany dygnitarzy reżimu przedwojennego, których - jak się popili, dostarczał do ich własnych domów na swoich plecach.

źródło: NKJP: Jerzy Odrowąż-Pieniążek, Więcej niż świadek, 2007

Jest tutaj na przykład jakiś kapłan pełniący rolę totumfackiego papieża, odziany w żółte i niebieskie szaty, niewymownie wspaniały. I jako aktor, i jako plastyczna postać jest czymś niebywałym

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Wenecja i inne szkice, 2008

- Nawet do nas nie wyszedł z namiotu. Wysłał tylko tego swojego totumfackiego, jak mu tam...
- Gyllenstiern - podpowiedział Yarpen Zigrin [...].

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

Broniewska była totumfacką Wandy. Pomagała jej w codziennym urzędowaniu i na pewno coś jej doradzała. [...] Dyktowała, kto się jej podoba, kogo nie lubi, jak to kobieta przy kobiecie, nieodstępna przyjaciółka, z dużymi wpływami.

źródło: NKJP: Torańska Teresa: Oni, 1985