werbownik
- 
    
    osoba, która werbuje ludzi do określonej organizacji
 - 
    
    
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne - 
    
    
- werbownik sekty
 
 - 
    
    
Ryszard Nowak, przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu Obrony przed Sektami. Nowak opowiada, że werbownicy podawali się za wolontariuszy Federacji Rodzin na rzecz Pokoju Światowego.
źródło: NKJP: Aleksandra Gieros: Werbunek wyznawców Moona, Życie, nr 08/02, 2000
Mnie szanowali w przedsiębiorstwie, werbownikiem byłem. Na budowie dniówka mi leciała, dawali delegację, strawne, parę złotych na koszty i jechałem do domu ludzi szukać.
źródło: NKJP: Żal i BHP, Dziennik Polski, 2001-08-29
Zresztą w metodach werbunkowych jest i taka, że werbownikowi towarzyszy autentyczny górnik w mundurze przy odznaczeniach.
źródło: NKJP: Ernest Skalski: Miejsce na dole, Polityka, nr 20, 1980
W takiej sytuacji każdy, kto pojawi się na jego drodze i zaoferuje zrozumienie, miłość oraz wsparcie zyska akceptację. Dobrze, jeśli będzie to ksiądz, a nie werbownik sekty. Niestety bardzo często bywa odwrotnie.
źródło: NKJP: ms: Co tydzień pięć nowych sekt, Trybuna Śląska, 2000-11-21
Ames, jego przyszła żona Rosario i bliski kolega z CIA zaprzyjaźnili się z agentem KGB Igorem Szuryginem, cieszącym się opinią bardzo zdolnego werbownika podwójnych agentów.
źródło: NKJP: Z Waszyngtonu Jacek Kalabiński: Superszpieg na cenzurowanym, Gazeta Wyborcza, 1995-02-24
 - 
    
    
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. werbownik 
werbownicy 
ndepr werbowniki 
depr D. werbownika 
werbowników 
C. werbownikowi 
werbownikom 
B. werbownika 
werbowników 
N. werbownikiem 
werbownikami 
Ms. werbowniku 
werbownikach 
W. werbowniku 
werbownicy 
ndepr werbowniki 
depr  - 
    
    
Od: werbować