wikliniarz

  • rzemieślnik wyplatający kosze i inne przedmioty z wikliny
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Przemysł

    rzemiosło


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Praca

    zawody

  • hiperonimy:  koszykarz
    • garncarze i wikliniarze
  • Żeby zostać dobrym wikliniarzem, trzeba posiadać jednak odpowiednie predyspozycje. Niezbędne cechy to: cierpliwość, dokładność, spokój i zaangażowanie.

    źródło: NKJP: Arkadiusz Kaczmarek: Wiklinowa szansa na pracę, Gazeta Poznańska, 2003-05-14

    O wyplataniu wie wszystko. Jako trzynastolatek samodzielnie, choć pod czujnym okiem ojca, znanego w okolicy wikliniarza, wykonał pierwszy koszyk [...].

    źródło: NKJP: (MAB): O wyplataniu wie wszystko, Dziennik Polski, 2008-05-27

    Bednarz rozkładał swoje beczki, cebry i maselnice; wikliniarz zachwalał koszyki. Niedaleko stolarz rozkładał swoje skrzynie, ławy i ryczki, a także drobniejsze wyroby.

    źródło: NKJP: xx: Śląski jarmark, Trybuna Śląska, 2004-08-27

    Szczęsny poszedł do wikliniarza, gdzie plótł z kilkoma chłopakami fotele, które statek następnie zabierał do Warszawy.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

    Scenografia jest wykonana praktycznie tylko z wikliny. Jej autorami są miejscowi artyści, wikliniarze zajmujący się wyplataniem pięknych koszy.

    źródło: NKJP: (maw): Bliżej Wiesława, Gazeta Krakowska, 2002-09-16

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wikliniarz
    wikliniarze
    ndepr
    wikliniarze
    depr
    D. wikliniarza
    wikliniarzy
    C. wikliniarzowi
    wikliniarzom
    B. wikliniarza
    wikliniarzy
    N. wikliniarzem
    wikliniarzami
    Ms. wikliniarzu
    wikliniarzach
    W. wikliniarzu
    wikliniarze
    ndepr
    wikliniarze
    depr
  • Od: wiklina; zob. wikłać

CHRONOLOGIZACJA:
1923, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 04.12.2017