wokalny

Z upływem lat coraz bogatsza stawała się jego modalność barwowa, przejawiająca się zarówno w pozornie łatwym imitowaniu instrumentów, jak i diametralnie różnych konwencji wokalnych - od belcanta, poprzez gardłowy soul, aż do hardrockowego natężenia i chrapliwości.

źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę...: monografia artystyczna, 2004

Uważał, że nasza muzyka wokalna może się znakomicie obejść bez tekstów poetyckich zawierających rymy męskie.

źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski: siedem szkiców, 2005

Jasny, mocny, dramatyczny baryton, którym dysponował, łatwo przechodził (w wyższych rejestrach) w soczysty kontralt, co dawało mu możliwości wokalne, z którymi nie może się równać żaden z żyjących solistów rockowych.

źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999

Tworzyli wokalny zespół złożony z braci i kuzynów, który nazwali The Pendletones, bo tak nazywały się ich ulubione, flanelowe koszule.

źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronnika czasów popkultury, 2000

„Każdy śpiewać może….” – może i tak, ale ci, którzy chcą to robić dobrze, z pewnością wybiorą się na wakacyjne warsztaty wokalne w Domu Kultury Chwałowice.

źródło: NKJP: Rozśpiewany początek wakacji, Tygodnik Rybnicki, 2008-06-24