wysiedlić - Wielki słownik języka polskiego PAN

zmusić kogoś do opuszczenia na stale jego dotychczasowego miejsca zamieszkania

Imb używany samodzielnie w zn. 'osoba wysiedlona', np. zapomogi dla wysiedlonych

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

hiperonimy:

usunąć

wysiedlić lokatorów, ludność, ludzi, mieszkańców, rodziny; wysiedlenia Niemców, Palestyńczyków, Polaków, Ukraińców, Żydów
wysiedlić do Niemiec, do ZSRR
wysiedlić na Ukrainę, na wschód, na Ziemie Odzyskane
wysiedlić po wojnie
wysiedlić z terenów czegoś
wysiedlić przymusowo
uniknąć wysiedlenia
ulec wysiedleniu
akcja, konieczność, plan wysiedlenia

	W 1940 Niemcy zniszczyli większość zabudowań, a mieszkańców wysiedlili na teren Litwy. źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996
	W głąb Rosji wysiedlono dziesiątki tysięcy drobnej szlachty i chłopów z Litwy. źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
	Zaczęto burzyć całe dzielnice, wysadzać w powietrze cerkwie i pałace. Z pięknych mieszczańskich apartamentów wysiedlono dziesiątki tysięcy ludzi - do namiotów, do slumsów. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005
	Do dziś w hotelach i akademikach żyje około 250 rodzin wykwaterowanych po powodzi. Blisko dwieście czeka na wysiedlenie. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek, Aleksander Chećko: Wrocław: Kamienice się walą, powodzianie nadal mieszkają kątem, Polityka nr 24, 1998
	Białowieski Park Narodowy w obecnych granicach jest nie tylko parkiem, lecz także ścisłym rezerwatem przyrody i żeby do niego wejść, potrzeba specjalnej przepustki. Okoliczna ludność boi się też, że zostanie wysiedlona z osad, które znalazłyby się w granicach parku. źródło: NKJP: Adam Wajrak: Pod rządami siekiery, Gazeta Wyborcza, 1994-11-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysiedliłem +(e)m wysiedlił	wysiedliłam +(e)m wysiedliła	wysiedliłom +(e)m wysiedliło	wysiedliliśmy +(e)śmy wysiedlili	wysiedliłyśmy +(e)śmy wysiedliły
2 os.	wysiedliłeś +(e)ś wysiedlił	wysiedliłaś +(e)ś wysiedliła	wysiedliłoś +(e)ś wysiedliło	wysiedliliście +(e)ście wysiedlili	wysiedliłyście +(e)ście wysiedliły
3 os.	wysiedlił	wysiedliła	wysiedliło	wysiedlili	wysiedliły

bezosobnik: wysiedlono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysiedlijmy wysiedlmy
2 os.	wysiedl wysiedlij	wysiedlcie wysiedlijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysiedliłbym bym wysiedlił	wysiedliłabym bym wysiedliła	wysiedliłobym bym wysiedliło	wysiedlilibyśmy byśmy wysiedlili	wysiedliłybyśmy byśmy wysiedliły
2 os.	wysiedliłbyś byś wysiedlił	wysiedliłabyś byś wysiedliła	wysiedliłobyś byś wysiedliło	wysiedlilibyście byście wysiedlili	wysiedliłybyście byście wysiedliły
3 os.	wysiedliłby by wysiedlił	wysiedliłaby by wysiedliła	wysiedliłoby by wysiedliło	wysiedliliby by wysiedlili	wysiedliłyby by wysiedliły

bezosobnik: wysiedlono by

bezokolicznik: wysiedlić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wysiedliwszy

gerundium: wysiedlenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wysiedlony

odpowiednik aspektowy: wysiedlać

+

wysiedlić

+

KOGO + (SKĄD) + (DOKĄD)

Z przedrostkiem wy- od psł. *sedliti 'osadzać na stały pobyt we wsi, w osadzie, osiedlać', czasownika odrzeczownikowego od psł. *sedlo 'wieś, osada'