wytwornie

  • w sposób odznaczający się elegancją i wyszukanym gustem
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

    • wytwornie ubierać się, zachowywać się
    • wytwornie i elegancko, wytwornie i okazale, wytwornie i światowo; dostojnie i wytwornie, pięknie i wytwornie
  • Kapitan gwardii wallońskiej, Alfons van Worden - młody człowiek ukłonił się, wytwornie zgarniając kapeluszem strzępki mgły, i podał mi ramię.

    źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Podręcznik do ludzi: tom 1 i ostatni – Czaszka, 1996

    Ledwie babka wyszła z domu, zaraz pojawiał się Tadas, ujmował babkę pod ramię i szli razem do jakiegoś tam Gorkomu czy Rejkomu, wytwornie konwersując po francusku.

    źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996

    Z działalnością Zuga w Falentach łączą się także projekty dwóch pawilonów ogrodowych w postaci chatek krytych słomą, w środku których znajdowały się wytwornie urządzone wnętrza.

    źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia , 2001

    Starał się mówić jak umiał najwytworniej.

    źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy wytwornie
    stopień wyższy wytworniej
CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 08.12.2017