wywalczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

osiągnąć to, do czego się usilnie dążyło

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

zespół wywalczył; drużyna, ekipa, reprezentacja wywalczyła; lekkoatleci, piłkarze, pływacy; Polacy wywalczyli; kobiety wywalczyły
wywalczyć awans, brązowy, srebrny, złoty medal, mistrzostwo Europy, Polski, świata..., remis, tytuł mistrza Niemiec, świata, Włoch..., wicemistrzostwo, zwycięstwo; odszkodowanie, podwyżkę, przywileje; niepodległość, wolność
wywalczyć dla Polski
wywalczyć niespodziewanie; ponownie, szybko; drużynowo
potrafić, próbować, zdołać wywalczyć

	Raciborski chór Bel Canto po raz drugi wywalczył brązowy medal na Międzynarodowym Festiwalu Chórów „Gaude Cantem”. źródło: NKJP: (JaGA): Ciesz się pieśnią!, Nowiny Raciborskie, 2008-11-04
	Ci mieli więcej szczęścia: wywalczyli podwyżkę, choć nie do końca taką, jakiej żądali. źródło: NKJP: Stanisław Tekieli: Premier wpadł w złość, Gazeta Wyborcza, 1993-08-20
	Jej apologeci utrzymywali, że była porozumieniem kaukaskich powstańców, zamierzających wreszcie zgodnie wywalczyć wolność dla wszystkich górali. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
	Rząd [...], który tak chwalił się osiągnięciami w Kopenhadze, nie zdołał wywalczyć okresów przejściowych dla Polski. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 26.11.2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywalczyłem +(e)m wywalczył	wywalczyłam +(e)m wywalczyła	wywalczyłom +(e)m wywalczyło	wywalczyliśmy +(e)śmy wywalczyli	wywalczyłyśmy +(e)śmy wywalczyły
2 os.	wywalczyłeś +(e)ś wywalczył	wywalczyłaś +(e)ś wywalczyła	wywalczyłoś +(e)ś wywalczyło	wywalczyliście +(e)ście wywalczyli	wywalczyłyście +(e)ście wywalczyły
3 os.	wywalczył	wywalczyła	wywalczyło	wywalczyli	wywalczyły

bezosobnik: wywalczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywalczmy
2 os.	wywalcz	wywalczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywalczyłbym bym wywalczył	wywalczyłabym bym wywalczyła	wywalczyłobym bym wywalczyło	wywalczylibyśmy byśmy wywalczyli	wywalczyłybyśmy byśmy wywalczyły
2 os.	wywalczyłbyś byś wywalczył	wywalczyłabyś byś wywalczyła	wywalczyłobyś byś wywalczyło	wywalczylibyście byście wywalczyli	wywalczyłybyście byście wywalczyły
3 os.	wywalczyłby by wywalczył	wywalczyłaby by wywalczyła	wywalczyłoby by wywalczyło	wywalczyliby by wywalczyli	wywalczyłyby by wywalczyły

bezosobnik: wywalczono by

bezokolicznik: wywalczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywalczywszy

gerundium: wywalczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywalczony

odpowiedniki aspektowe: wywalczać , walczyć

+

wywalczyć

+

CO

Od: walka