-
książk.
osoba, która nie przyznaje się do kogoś lub czegoś
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
|
Prawdopodobnie były to jakieś oddziały, do których pobór zagarnął mężczyzn ze Śląska. Nie traktowaliśmy ich jak zdrajców czy zaprzańców.
źródło: KWJP: Jan Tetter: W mundurze wroga, 2014
|
|
To zdrajca jest, to zaprzaniec, to jest folksdojcz, to jest ten, na którego nie warto nawet splunąć. To ktoś, kto dla pieniędzy swojej ojczyzny się zapiera [...].
źródło: NKJP: Wojciech Stamm: Czarna matka, 2008
|
|
Kosmopolita potrafi docenić urodę innych kultur, ale nie musi być zaprzańcem, to znaczy zapierać się własnej, w przeciwieństwie do tego, kto nie znając świata, przywiązany jest do ojczyzny nie ze świadomego wyboru, ale z życiowej konieczności.
źródło: NKJP: Krzysztof Zanussi: Nieznośne zapachy, Polityka nr 2265, 2000-09-23
|
|
A i może jakiś Gerej czy inny zaprzeniec, tfu, przepraszam, przyjaciel króla jegomości zbuduje, wzorem polskich kolegów, manufakturę dóbr luksusowych [...]?
źródło: Internet: historycy.org
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zaprzaniec
|
zaprzańcy
|
ndepr |
zaprzańce
|
depr |
| D. |
zaprzańca
|
zaprzańców
|
|
| C. |
zaprzańcowi
|
zaprzańcom
|
|
| B. |
zaprzańca
|
zaprzańców
|
|
| N. |
zaprzańcem
|
zaprzańcami
|
|
| Ms. |
zaprzańcu
|
zaprzańcach
|
|
| W. |
zaprzańcu
zaprzańcze
|
zaprzańcy
|
ndepr |
zaprzańce
|
depr |
-
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 20.06.2024