zeskąpieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

przest. stać się człowiekiem skąpym - takim, który niechętnie wydaje pieniądze i nie lubi dzielić się swoimi dobrami materialnymi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

[...] tak jakoś zeskąpiał, że nic pożyczyć nie chciał.

źródło: Jan Ziółkowski: Homines novi, 1955 (books.google.pl)

Bogata żona Pawła zeskąpiała, łyżki strawy mężowi i służbie żałuje, a ubogich i głodnych z progu kuchni warząchwią przepędza.

źródło: Ewa Szelburg-Zarembina: Dzieła, 1971 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeskąpiałem +(e)m zeskąpiał	zeskąpiałam +(e)m zeskąpiała	zeskąpiałom +(e)m zeskąpiało	zeskąpieliśmy +(e)śmy zeskąpieli	zeskąpiałyśmy +(e)śmy zeskąpiały
2 os.	zeskąpiałeś +(e)ś zeskąpiał	zeskąpiałaś +(e)ś zeskąpiała	zeskąpiałoś +(e)ś zeskąpiało	zeskąpieliście +(e)ście zeskąpieli	zeskąpiałyście +(e)ście zeskąpiały
3 os.	zeskąpiał	zeskąpiała	zeskąpiało	zeskąpieli	zeskąpiały

bezosobnik: zeskąpiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zeskąpiejmy
2 os.	zeskąpiej	zeskąpiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeskąpiałbym bym zeskąpiał	zeskąpiałabym bym zeskąpiała	zeskąpiałobym bym zeskąpiało	zeskąpielibyśmy byśmy zeskąpieli	zeskąpiałybyśmy byśmy zeskąpiały
2 os.	zeskąpiałbyś byś zeskąpiał	zeskąpiałabyś byś zeskąpiała	zeskąpiałobyś byś zeskąpiało	zeskąpielibyście byście zeskąpieli	zeskąpiałybyście byście zeskąpiały
3 os.	zeskąpiałby by zeskąpiał	zeskąpiałaby by zeskąpiała	zeskąpiałoby by zeskąpiało	zeskąpieliby by zeskąpieli	zeskąpiałyby by zeskąpiały

bezosobnik: zeskąpiano by

bezokolicznik: zeskąpieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeskąpiawszy

gerundium: zeskąpienie

odpowiednik aspektowy: skąpieć