UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

oburz

Chronologizacja

1 połowa XXI w., google.com

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. oburz
oburze
D. oburzu
oburzów
C. oburzowi
oburzom
B. oburz
oburze
N. oburzem
oburzami
Ms. oburzu
oburzach
W. oburzu
oburze

Pochodzenie

Od: oburzenie
Zob. burzyć

Definicja

pot. 
oburzenie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  oburzenie

Cytaty

[...] jesteśmy na takim etapie, że taki materiał leci w telewizji i nawet nie ma żadnego oburzu, nikt nie czeka na jakieś postępowanie prokuratorskie w tej sprawie, wszyscy przyjmują to ze stoickim spokojem.

źródło: Internet: forum.gazeta.pl

[...] liberałowie z wielkim oburzem każdą formę opiekuńczego działania państwa odrzucali jako „socjalizm”.

źródło: Internet: ateista.pl

Gardzić zawsze jest czym: można np. wykrzesać z siebie oburz na zgniliznę moralną współczesnej kultury, na zseksualizowanie relacji damsko-męskich, na konsumpcjonizm, krzywe chodniki i tępe spojrzenia przechodniów.

źródło: Marcin Stachowicz: Geniusze heheszków, 2016 (filmweb.pl)

Ograniczenie żarcia i trochę ruchu jest lepsza metodą na poprawę samopoczucia niż oburz na ludzi śmieszkujących z tłuściochów

źródło: Internet: pepper.pl

Składnia

bez ograniczeń + oburz +
(na KOGO/CO)
Data ostatniej modyfikacji: 03.11.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj