Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | koszara |
koszary |
|
D. | koszary |
koszar |
|
C. | koszarze |
koszarom |
|
B. | koszarę |
koszary |
|
N. | koszarą |
koszarami |
|
Ms. | koszarze |
koszarach |
|
W. | koszaro |
koszary |
Pochodzenie
st.pol. koszar/koszara 'ogrodzenie dla owiec lub innych zwierząt domowych'
Do st.pol. wyraz przedostał się za pośrednictwem wędrownej ludności pasterskiej, por. węg. kosár 'kosz, koszyk; zagroda dla owiec', rum. coşar, coşară 'obora dla bydła' (Sław.).
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
Połączenia
- zakładać koszarę
- przyprowadzać do koszary
Cytaty
Na pastwisku zakładał koszarę, [...] w której owce nocowały. źródło: Stanisław Kryciński: Przemyśl i Pogórze Przemyskie. Przewodnik, 2007 (books.google.pl) |
|
[...] wilk, dostawszy się do koszary, gdzie są owce, porwie zdobycz niezauważony przez psy ani ludzi [...]. źródło: Kazimierz Moszyński: Kultura ludowa Słowian, 1967 (books.google.pl) |
|
Powstawanie oscypka rozpoczyna się w momencie dojenia owiec na hali, gdzie juhasi trzy razy dziennie zaganiają owce do koszar. źródło: Internet: restaurants.pl |