koszar
-
zagroda dla owiec lub bydła przenoszona co pewien czas w inne części pastwiska
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- wpuszczać, zaganiać do koszaru
- wyprowadzać z koszaru
-
Co jakiś czas, gdy owce swoimi odchodami wystarczająco użyźniły obszar pastwiska objęty koszarem, był on przestawiany w inne miejsce.
źródło: NKJP: Internet
Opustoszały bacówki. Juhasi wyprowadzili owce z koszaru, bo dni coraz krótsze.
źródło: NKJP: Owce zeszły z hal, Gazeta Krakowska, 2003-09-22
Idą do koszara, otwierają go, owce żegnają krzyżem, baca gwiżdże, juhasi idą naprzód [...].
źródło: Włodzimierz Antoniewicz: Pasterstwo Tatr Polskich i Podhala, 1967 (books.google.pl)
Każde odszkodowanie byłoby wypłacane pod warunkiem, że rolnik podejmie konkretne kroki, by lepiej zabezpieczyć stado. Może to być zaganianie na noc zwierząt do koszarów w pobliżu domu i otoczenie ich elektrycznym pastuchem lub też odpowiednie wyszkolenie psa.
źródło: NKJP: Józef Figura: Specjalista na muszce, Tygodnik Podhalański, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koszar
koszary
D. koszara
koszaru
koszarów
C. koszarowi
koszarom
B. koszar
koszary
N. koszarem
koszarami
Ms. koszarze
koszarach
W. koszarze
koszary
-
st.pol. koszar/koszara 'ogrodzenie dla owiec lub innych zwierząt domowych'
Do st.pol. wyraz przedostał się za pośrednictwem wędrownej ludności pasterskiej, por. węg. kosár 'kosz, koszyk; zagroda dla owiec', rum. coşar, coşară 'obora dla bydła' (Sław.).